In memoriam: Wim van der Kaaij

We zijn verdrietig. Vrijdag 12 december 2014 is Olympiaan, meester-framebouwer en wielersportliefhebber in hart en nieren Wim van der Kaaij plotseling overleden. Wim is 77 jaar geworden.

Wim van der Kaaij: de Staalmeester

Wij herinneren ons Wim als een warme, emotionele en soms zelfs eigenwijze man. Een man die bovenal trots was op ‘zijn’ RIH, het roemruchte merk – dat in 1921 werd opgericht door broers Willem en Joop Bustraan – waar in de loop van 89 jaar, 63 Wereld- en Olympische Kampioenschappen op werden behaald. Wim was verweven met RIH.

Hij maakte fietsen voor de Nederlandse baanselectie en mocht zelfs Gerrie Knetemann en Peter Post tot zijn klantenkring rekenen. Wim speelde een grote rol bij de Amsterdamse Baan Wielerschool. Voor zijn belangrijke bijdrage aan de wielersport ontving hij in 1996 van de KNWU een Gouden Wiel.

Snelste tijd Parijs-Roubaix? Op een RIH!

Niemand bouwde een stalen racefiets zo perfect als Wim van der Kaaij. Terwijl iedere wielrenner overstapte op een fiets van carbon, bleef Wim trouw aan staal. “Geen enkele racefiets loopt en rijdt zó goed als een fiets van Reynolds buizen”.

Om dat kracht bij te zetten vertelde Wim altijd trots dat de snelste tijd ooit gereden in Parijs-Roubaix werd gedaan op een RIH. Door Peter Post. In 1964. Vijftig jaar geleden. Met een gemiddelde snelheid van 45.129 km/h. Nog nooit was er een renner die het 265 kilometer lange parcours sneller wist af te leggen. Fabian Cancellara kwam in 2013 in de buurt met een gemiddelde van 44.190 km/h – de twee na snelste tijd ooit. Maar de tijd van Peter Post op een RIH staat nog steeds!

“Staal blijft lopen” vertelde hij als hij de meer dan vijftig jaar oude RIH-fiets liet zien – een etalage pronkstuk in zijn zaak. “Hierop win je nog steeds Parijs-Roubaix. De symmetrie van deze fiets is nog perfect!”

Ook framebouwers worden oud

Wim wist waar hij het over had. Meer dan vijftig jaar bouwde hij de beste stalen fietsframes in de RIH werkplaats aan de Westerstraat 150. Hij begon in 1948 als leerling van de beroemde Wim Bustraan en nam in 1973 de zaak over. Maar ook framebouwers worden oud en hebben niet het eeuwige leven. Wim hoopte tot zijn laatste dagen nog actief te zijn bij ‘zijn’ RIH.

“Als Onze Lieve Heer een framebouwer nodig heeft, dan hoor ik het wel.” Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Onze Lieve Heer had zeker een frame nodig, want Wim overleed vrijdag geheel onverwachts aan de gevolgen van een hersenbloeding …

We zullen Wim enorm gaan missen en wensen familie en vrienden kracht toe met het dragen van hun verlies.