In Memoriam: Henk Faanhof

In Memoriam: Henk Faanhof

Dinsdag is Henk Faanhof op 92 jarige leeftijd overleden. Henk Faanhof was een Olympiaan in hart en nieren. Nog altijd bezocht hij de nieuwjaarsreceptie van ASC Olympia, de laatste jaren vaak vergezeld door Hennie Marinus. Henk Faanhof heeft veel voor Olympia betekent, zowel op de fiets en later als actief lid en voorzitter.

Om Henk Faanhof de eer te geven die hij verdient  staan we stil bij wat hij heeft gedaan voor de wielersport in het algemeen en ASC Olympia in het bijzonder. Ons realiserend dat dit niet volledig zal zijn, willen wij hieronder toch wat vertellen over zijn leven met ASC Olympia.

Henk Faanhof – de renner

ASC Olympia - In Memoriam: Henk Faanhof

Henk Faanhof begon met wielrennen op 14 jarige leeftijd bij de junioren. Al vrij snel was duidelijk dat hij over een bijzonder talent beschikte. Op jonge leeftijd behaalde hij al verscheidene overwinningen. Henk Faanhof had vele kwaliteiten waardoor hij op meerdere  disciplines uit te voeten kon. Hij was een goed sprinter maar kon de lange afstand ook goed aan. Daarmee werd hij in het  peloton een renner om rekening mee te houden. Hij was sterk en had een goed koersinzicht.  Henk Faanhof reed soms als junior al  bij een “open”- wedstrijd ( baan) met de nieuwelingen ( volwassenen) mee, tot grote ergernis van degene die vonden dat voor de jonge mannen de afstanden te groot en versnellingen te zwaar  waren.

Op de dag dat hij 15 jaar werd behaalde hij zijn 15e overwinning. Het jaar daarop begon ook het succes op de baan. In 1939 word hij amateur, hij is dan 17 jaar. Al snel is duidelijk dat hij zowel op de baan als op de weg zijn mannetje staat en wint meerdere koersen. Ook als beginnend amateur.

In de eerste jaren als amateur werd er vooral op de baan gereden en veel minder op de weg. Door de oorlog was er een verbod op wegwedstrijden. Maar ook op de baan  liet Henk Faanhof  zich zien. Menig keer zegevierde hij op Olympia’s eigen “ Badhoevedorp-baan” en daarbuiten.

Het werd steeds moeilijker wedstrijden te organiseren, pas na 1945 bloeide wielersport weer op. Ook bij ASC Olympia en daarin had Henk Faanhof een belangrijk aandeel. Hij behoorde tot een selecte groep renners die nationaal en internationaal aanzien hadden. Meerdere malen reed Henk Faanhof mee met  de Olympiaploeg op het Nederlands kampioenschap voor clubs en vertegenwoordigde hij regelmatig de Nederlandse wielerploeg.

Op de Olympische spelen van 1948 was hij tijdens de wegwedstrijd de beste, de overwinning was dicht bij. Echter door twee lekke banden in de laatste 20 km kwam die droom niet uit. In 1949 werd hij wereldkampioen op de weg bij de amateurs. Faanhof reed met een “indrukwekkende zelfverzekerdheid”, in de eindfase van de wedstrijd, overbrugde hij een achterstand op een koploper, met hulp van Vincken, en liet in de sprint zien waarom hij dit onderdeel zo goed beheerste. Een huldiging als wielerheld was zijn deel.

In deze periode maakt Henk Faanhof de overstap naar de profs. In 1950 doet hij mee met de ronde van Zwitserland en wordt daar 8e.

In 1951 neemt hij voor de eerste keer deel aan de Tour de France, helaas moet hij na de 10 etappe opgeven. Maar vastberaden vertelt hij ploeggenoten dat hij zal terugkeren in de Tour. En dat doet hij ook en niet zonder succes. In 1952 haalt hij Parijs als 78e, in 1953 maakt hij deel uit van de ploeg die het ploegenklassement wint en in 1954 schrijft hij wielerhistorie door als derde Nederlander in successie een etappe te winnen in Bordeaux. Het had niet veel gescheeld of Henk Faanhof had ook de laatste etappe in Parc des Princes gewonnen, in een spannende sprint werd hij in de laatste meters geklopt en eindigde als 3e.

ASC Olympia - In Memoriam: Henk Faanhof

Om een indruk te geven hoe destijds de Tour de France werd verreden schrijft Henk Faanhof. “ De grootste versnelling van 52×14, we namen zelf de reserve banden mee en een pomp, reden we lek dan moesten we de band zelf verwisselen. Drinken en een lading eten was verplicht. De meeste etappes waren 220-280 kilometer lang, met uitschieters naar 340  km, de tijdritten duurde 80 km. Verplaatsingen per trein waren er niet, alles moest gefietst worden. We aten twee en half uur voor de start een hele maaltijd, vaak met biefstuk of kip. Bij een bergetappe was dat soms om half 6 in de ochtend. Er werd gereden in landenploegen van 8 en later 10 renners”.

Henk Faanhof – de voorzitter

In 1970 aanvaardt Henk Faanhof het voorzitterschap. Hij neemt het de voorzittershamer over van de Heer Koopmans. Een belangrijke taak is voor hem weggelegd; het clubleven te stimuleren en aantrekkelijker te maken. In heel Nederland gaat de gebondenheid van het verenigingsleven achteruit.

In 1972 word het parcours rond de velden en de houten wielerbaan op sportpark Sloten gerealiseerd. Olympia krijgt toestemming om bijpassende accommodatie te bouwen met kantine, kleedkamers en opslagruimte.

Henk Faanhof was een voorzitter die altijd bereid was tot compromis, ook logisch gezien de tijdgeest van de jaren 70. Hij verwezenlijkte de droom van veel vorige besturen door de bouw van de kantine. Dat bouwen nam hij letterlijk omdat een groot gedeelte, o.a. de afbouw, met zelfwerkzaamheid moest worden gerealiseerd. Vele Olympianen hebben hun steentje daaraan bijgedragen en Henk Faanhof was de juiste persoon op de juiste plek. In 1973 was de opening van het nieuwe onderkomen. Uiteindelijk liet hij, in moeilijke jaren, een clubgebouw schuldenvrij achter.

ASC Olympia - In Memoriam: Henk Faanhof

Als voorzitter had hij oog voor jeugd en senioren. In die jaren had Olympia niet de aansprekende namen als daarvoor, maar hier en daar werden wel wat Nederlandse titels behaald. Er werd een supporters club opgericht als extra binding naar de club. Door het eigen parcours werden er steeds meer wedstrijden georganiseerd voor jong en oud. Tegenvaller in die tijd was de beperkte publieke belangstelling bij de baanwedstrijden.

Na in 1980 als voorzitter te zijn gestopt komt hij in 1983 weer terug in deze functie, en zal tot 1989 aanblijven. In deze tijd ziet hij het aantal leden achteruit gaan en samen met zijn medebestuurders probeert hij te achterhalen waar dit door komt. Als scheidend voorzitter constateerde Henk Faanhof al dat het steeds lastiger werd de jeugd op de racefiets te krijgen. De vele andere mogelijkheden, andere vrijetijdsbesteding van ouders en tijd vragende studies zag hij als belangrijke factoren. Toch blijft hij optimistisch en weet dat er vette en magere jaren zijn, kenmerkende woorden voor Henk Faanhof: “de jeugd van heden is de toekomst van morgen”.

Henk Faanhof – een man van verdienste

Erelid van ASC Olympia

1987: KNWU; Het zilveren Wiel voor zijn verdienste voor het wielrennen in Nederland en de wielersport in het algemeen.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*