Handbiken naar Val Thorens

Handbiken naar Val Thorens

Op 20 juli 2019 lag de finishlijn van de laatste bergetappe van de Tour de France van dat jaar in het bergdorp Val Thorens. Het was de Italiaan  Vincenzo Nibali die de rit won, terwijl de Colombiaan Egan Bernal zijn tourzege veiligstelde. Dat de Italiaanse klasbak deze etappe won was niet verassend want de weg naar het op 2365 meter gelegen Val Thorens pak je niet tijdens een relaxed koffieritje op de zondagmorgen. Vanaf het dorpje Villarlurin is het tientallen kilometers klimmen geblazen. Het gemiddelde stijgingspercentage bedraagt 5,4%. Deze beest van een col is daarmee prima geschikt voor een zware, sportieve uitdaging zoals de Alpentocht voor Cliniclowns die afgelopen 4 september op de agenda stond.

Deze fiets- hardloop- en wandeluitdaging was een kolfje naar de hand voor twee handbikers van ASC Olympia, Sander Smit en Sandra Prins. Zij schreven zich in om voor een goed doel de legendarische berg te beklimmen. De deelname aan de Alpentocht kwam overigens min of meer toevallig tot stand. Nadat de geplande deelname aan de HandbikeBattle in Oostenrijk tot twee keer toe door Covid-19 was gecanceld, ging Sandra op zoek naar een alternatief en liep daarbij tegen de Alpentocht aan. ‘Dat leek me wel wat. Ik heb de organisatie gevraagd of handbikers ook welkom waren en dat was het geval’. Sander sloot zich aan toen hij op Facebook zag dat Sandra zich had ingeschreven. ‘Normaal doe ik mee aan wedstrijden, maar die waren door Corona allemaal geannuleerd. Dit leek me wel een leuk alternatief’, aldus de jonge Olympiaan. Na een gedegen voorbereiding vertrokken de twee enkele dagen voor de grote dag naar Frankrijk. Sandra met haar partner en Sander met zijn ouders.

Afgelopen zaterdag was het zover en begonnen de twee Olympianen – zij waren de enige handbikers – aan de superzware uitdaging. Sander: ‘De tocht verliep perfect. Mijn conditie was uitstekend, alleen kreeg ik na verloop van tijd heel veel pijn in mijn armen. Ik weet nu dat ik in de toekomst meer krachttraining moet gaan doen.’ Tijdens de tocht fietsten de ouders van Sander mee als buddies. Dat was ook noodzakelijk want na enige tijd kon hij niet meer naar het kleinste verzet schakelen. Zijn vader bracht uitkomst door bij steile passages de ketting handmatig op het juiste kransje te leggen. Het publiek moedigde de handbikers fanatiek aan. ‘Van onderaan tot bovenop de berg riepen mensen ons toe en klapten ze voor ons. Het was echt een geweldige ervaring’, aldus Sander. Ook bij Sandra verliep de tocht prima. ‘Ik voelde mijn armen niet zo, maar had vooral last van mijn longen door de grote hoogte. Ook was het heel warm. Je zit maar een paar centimeter boven het asfalt en de warmte van het wegdek komt naar boven. Ik moest me aan het einde ook nog eens haasten omdat de weersomstandigheden snel verslechterden.’

Uiteindelijk legde Sander ruim 22 kilometer af en overbrugde een hoogteverschil van ruim 1500 meter. Sandra reed een afstand van ruim 17 kilometer, waarbij zij meer dan 900 hoogtemeters maakte. Beiden leverden daarmee een puike prestatie die ook nog eens honderden euro’s aan sponsorgeld voor het goede doel opleverde. ‘Het besef dat we zo’n geweldige tocht hadden gemaakt en een superprestatie hadden geleverd, kwam eigenlijk pas een dag later’, vertelde Sandra.

ASC Olympia is meer dan trots op deze twee toppers. Je moet het maar doen, even een van de zwaarste cols in de Alpen met een handbike bedwingen. En dat terwijl de enige hoogtemeters die je op Sloten kan maken die van het viaduct bij de finish zijn. Well done Sander en Sandra!