Women Racing en de Vrouwenwielrennen Competitie

Women Racing en de Vrouwenwielrennen Competitie

2019 was het tweede seizoen voor Women Racing, het vrouwenwedstrijdteam van ASC Olympia. Net als vorig jaar was de Vrouwenwielrennen Competitie ook dit jaar weer één van de speerpunten. Dit is een fijne competitie, omdat er niet veel laagdrempelige regelmatigheidskoersen voor vrouwen zijn. Met zes gewone wedstrijden verdeeld over het hele land en de klassieke ploegentijdrit als afsluiter van het seizoen, waren we ook dit jaar bij iedere koers van de Vrouwenwielrennen Competitie vertegenwoordigd.

Vrouwenwielrennen Competitie

De lucht is grauw, bladeren kleuren goud en dwarrelen van de bomen. Ook de avond valt steeds vroeger in. De herfst dringt zich al onmiskenbaar aan ons op. De wegtrainingen zijn inmiddels gestopt en Olympianen rijden alweer op de baan, de crosser of mountainbike. Terwijl ik zelf de Tacx weer gebruiksklaar maakte omdat het buiten met bakken uit de hemel kwam, dwaalden mijn gedachten nog eens af naar het afgelopen seizoen van de Vrouwenwielrennen Competitie …

Omloop van het Munnikenland

De eerste koers van de Vrouwenwielrennen Competitie was een koude koers. Hoewel het al 13 april was, leek de lente nog ver weg. Er werd die middag zelfs hagel verwacht. Met de nodige tegenzin (ik ben diep in mijn hart een mooiweerfietser) ging ik samen met Caroline en Brigitte op weg naar Brakel voor de Omloop van het Munnikenland. Ook Carola zou die dag rijden, want de Omloop van het Munnikenland is ook toegankelijk voor Nieuwelingen. Gelukkig was het nog droog toen we in Brakel aankwamen en konden we het omloopje van 7 kilometer nog met een koud zonnetje verkennen. Het rondje is leuk, maar er zit een aantal lastige bochten en wegversmallingen in en in combinatie met de wind was het dus zaak om te proberen niet achteraan te zitten.

Uiteraard was dat uiteindelijk wel precies waar ik de hele koers zat, want iedere poging om naar voren te rijden, was met de volgende bocht weer teniet gedaan. Toch was ik zeer tevreden dat ik de koers gewoon in het peloton uitreed. Voor Brigitte was het haar eerste koers en zo’n eerste koers is dan het altijd even overweldigend. Maar ze kwam uiteindelijk in het B peloton terecht dat een minuut achter ons was gestart en heeft daar keurig de koers uitgereden. Caroline zag zelfs nog kans om in de laatste ronde een aanval te plegen, maar helaas lag de finishlijn net 50 meter te ver voor haar. Ons sprinttalent Carola heeft een keurige sprint en daarmee een mooi resultaat gereden. Eenmaal terug in de auto kwam daar de voorspelde hagel, dus we waren allemaal dik tevreden. Zowel met de prestaties, als met het feit dat die hagel ons tijdens de koers bespaard was gebleven.

ASC Olympia - Women Racing en de Vrouwenwielrennen Competitie 2019

Geldrop

Een maandje later vond de volgende koers in Geldrop plaats. Ik kan me nog herinneren dat de weg ernaartoe eindeloos duurde, wat mede door de vele wegwerkzaamheden onderweg kwam. Eenmaal in Geldrop bleek dat de koers zelfs even zou worden uitgesteld, omdat een goed deel van het peloton nog vastzat in het verkeer. Het contrast tussen het parcours in Brakel en Geldrop kon niet groter, waar we in Brakel 5 rondjes van 7 kilometer moesten rijden, reden we hier 50 rondjes van 700 meter. De hoogtemeters zouden komen van een veredeld klinkerdrempeltje. Niettemin was het een leuke koers. Op een gegeven moment reed er een kopgroep weg waar ook Caroline in zat, waarna Puck, Brigitte en ik in het peloton meedraaiden. Dankzij het kleine parcours wist de kopgroep ons op een gegeven moment te dubbelen, waardoor het peloton de laatste ronde voor het einde al ging afsprinten en een ronde later sprintte Caroline naar de 5e plaats.

Nedereindse Berg

De volgende koers in de Vrouwenwielrennen Competitie werd gereden op de Nedereindse Berg in Utrecht. Met name Puck werd daar zeer enthousiast van, want dat parcours heeft relatief veel hoogtemeters. Ook Karen en Caroline waren van de partij. Het was inderdaad een leuk parcours, maar ik zag ook al vrij snel in dat dit geen koers voor mij ging worden, want hoogtemeters zijn niet bepaald mijn forte. Aan de start kregen we even de indruk dat WTC de Amstel hier hun clubkampioenschappen kwamen houden, want bijna de helft van het peloton bestond uit Amstelvrouwen. Dat overtal voordeel hebben ze goed uitgespeeld door twee plekken op het podium te bezetten. Voor ons was het lastig om daartegen op te boksen, maar Caroline zat wel alweer mooi mee in de kopgroep en reed daar naar de 8e plek. Karen, Puck en ik finishten in het peloton.

ASC Olympia - Women Racing en de Vrouwenwielrennen Competitie 2019 | Foto: Duane van der Geld

High Tech Crit Festival

Op 22 juni mochten we weer naar het zuiden afreizen, naar het High Tech Crit Festival op de campus van TU Eindhoven. In eerste instantie zou ik samen met Puck aan de start staan, maar helaas was ik de dagen ervoor ziek en voelde ik me niet fit genoeg om te rijden. Wel ben ik met Puck meegegaan als chauffeur/soigneur, waar zij de honneurs namens ASC Olympia waarnam. Het evenement was superleuk opgezet, daardoor was het wel extra jammer dat er slechts 9 vrouwen bij de A-categorie aan de start stonden. Van die 9 waren er 3 van Maas Waal en 3 van Amstel, dus voor Puck was het vooral zaak om te volgen. Dat ging haar goed af, maar uiteindelijk miste ze jammer genoeg toch de slag voor de kopgroep. Ze wist wel de sprint te winnen van haar eigen groepje en werd daarmee 5e.

Papendal

In juli mochten we aantreden op Papendal. Ik keek hier al even naar uit, Papendal ligt zo ongeveer in de voortuin van het huis waar ik ben opgegroeid en naar mijn weten was daar geen ‘officieel’ parcours. Dus ik was zeer benieuwd waar we die wedstrijd precies zouden rijden. Het bleek een afgezet rondje van ongeveer 1 kilometer op het terrein van Papendal te zijn. Niet verrassend dat Karen en ik deze ronde reden, Oosterbeek is mijn tweede thuis en Wageningen die van Karen, dus dit mocht min of meer doorgaan als een thuiswedstrijd voor ons. Het rondje was leuk, vooral door de finish die op een vals plat lag. Zowel Karen als ik reed goed op kop mee en waren alert op aanvallen van met name de Amstelvrouwen, die inmiddels stevig in het zadel van het algemeen klassement zaten. Maar deze koers kon er geen kopgroep worden gevormd en er zou dus een massasprint komen. Er waren er echter vrij veel die een sterkere sprint in de benen hadden en Karen en ik eindigden middenmoot.

Zwanenburg

Op 25 augustus was het iets meer een thuiswedstrijd, want de voorlaatste ronde van de Vrouwenwielrennen Competitie werd verreden op het parcours van HSC de Bataaf in Zwanenburg. Zelf was ik op vakantie, maar Puck, Brigitte, Ineke en Caroline stonden aan de start. Onze blessuremagneet Puck had een van haar blessures opspelen (ik kan me even niet meer herinneren welke), maar wilde koste wat kost starten. Ook voor Ineke en Caroline zou het een interessante wedstrijd worden, voor Ineke was dit de eerste koers van het seizoen en nadat ze een fietstochtje naar Rome had gemaakt en Caroline stond aan de start met de gehele Tour de France in de benen. Vooral de laatste blijkt een ‘recipe for success’ te zijn, want ze sprintte maar mooi naar de derde plek. Puck zat er kort achter en eindigde op plek 5 en Ineke en Brigitte finishten in het peloton.

Ploegentijdrit

Het sluitstuk van de Vrouwenwielrennen Competitie is er eentje die velen in ons team het hartje sneller doet kloppen (waarom precies is mij zelf ook een raadsel), dat is namelijk de ploegentijdrit in Ter Aa. Vorig jaar hadden we twee teams aan de start en was het snelste team op een haar na het podium misgelopen. Doel van dit jaar: verbeteren. We hadden 6 geïnteresseerde rijders, dus niet genoeg voor 2 teams, maar wel 2 teveel voor 1 team. Maar omdat Puck zich terugtrok (misschien alvast anticiperend op een volgende blessure?) en Marloes twee weken voor de tijdrit vergeet hoe fietsen werkt en zichzelf een hersenschudding oploopt bij Dirty Boar verhielp dit probleem zichzelf. Helemaal niet fijn voor Marloes natuurlijk, maar wel fijn voor mij dat er geen keuzestress meer was. Zodoende bestond het team dus uit Leanne, Karen, Caroline en Ineke. We wisten dat het met de snelheid van alle dames wel goed zat, dus de laatste paar trainingen hebben we aandacht besteed aan zo strak mogelijke bochten rijden en zo vloeiend mogelijk wisselen. En met succes, want met een gemiddelde snelheid van ruim 40 km/u reden ze zichzelf naar een tweede plek! Een uitstekende generale competitie voor het NCK in Dronten, die twee weken later het échte sluitstuk van het seizoen zou vormen. Maar daarover een andere keer meer.

ASC Olympia - Women Racing en de Vrouwenwielrennen Competitie 2019 | Foto: Duane van der Geld

Een goed tweede seizoen

Al met al een enorm goed tweede seizoen voor ons. Het resulteerde in het ploegenklassement in een vijfde plek van de dertien teams. Dat is weliswaar een plaatsje lager dan vorig jaar, maar onze opkomst was vorig jaar een stuk hoger vergeleken met dit jaar (je krijgt automatisch 5 punten per deelnemer en als je in de top 10 rijdt krijg je meer punten). Dus door toch nog veel verdienstelijke uitslagen te rijden, deden we nog netjes mee in het klassement van de Vrouwenwielrennen Competitie. De basis ligt er nu en we hebben al allerlei ideeën om ons verder te verbeteren voor volgend jaar. Maar nu eerst: crossen! 🙂

Meer informatie

Heb je vragen over Women Racing? Of over vrouwenwielrennen in het algemeen? Stel ze dan gerust. Wij beantwoorden je vragen graag. Bekijk ook de Fietsbelles FacebookInstagram of volg ons op Twitter. Ben je een vrouw en wil je meedoen met een training? Je bent hartelijk welkom om met ons mee te rijden, maar neem dan eerst contact met ons op s.v.p.